Άννα Νανοπούλου:Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ «ΑΘΗΝΑ» για την Δυτική Μακεδονία

  Με την κοινοποίηση του σχεδίου ΑΘΗΝΑ άνοιξε ένας δημόσιος διάλογος για το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ  μας, όπου (και καλώς) λέγονται διάφορα, ενώ κάποιοι άρχισαν και πάλι να εκμεταλλεύονται το ζήτημα για την πολιτική τους επιβίωση.

Παλιές , κιτρινισμένες συνταγές του χθες που ωδήγησαν την Δυτική Μακεδονία στο «¨Ωρα μηδέν» .

 Πρώτα λοιπόν «αιδώς» στις δηλώσεις διότι υπάρχουν  ευθύνες, αλλά δεν προέχει αυτή την στιγμή ο καταλογισμός τους.  Απλά μόνον η σεμνότητα και η αυτοκριτική αρμόζει σε κάποιους.

Στην συνέχεια θεωρώ ότι τα πράγματα είναι μονοσήμαντα :

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να μπούμε σε καμμία  διαδικασία διαβούλευσης και επί μέρους διαπραγματεύσεων, εάν το Υπουργείο δεν αποδεχθεί δύο βασικές προϋποθέσεις :

   1) Ο Υπουργός Παιδείας πρέπει να μη υπαναχωρήσει από την βασική του δέσμευση : ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΝΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ της Ελλάδας.

Και η Δυτική Μακεδονία είναι αυτοτελής περιφέρεια όσο και αν θέλουν κάποιοι να το ξεχνούν ! !

Και όλοι οι υπόλοιποι Αιρετή Περιφέρεια , Δήμοι , εκπρόσωποι Κοινοβουλίου, παραγωγικοί φορείς, θα κάνουμε τα πάντα για την στήριξη , τον εκσυγχρονισμό , την άψογη λειτουργία υπερβαίνοντας τις αυστηρά αυτοδιοικητικές αρμοδιότητες  και δίνοντας «γη και ύδωρ» , γιατί άλλως ο τόπος μας απλά τελειώνει.

   2) Τα ΤΕΙ  της Δυτικής Μακεδονίας μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τον πρώτο πόλο αποκέντρωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Βόρεια Ελλάδα ,  λόγω αφ ενός του ενεργειακού μοναδικού χαρακτήρα της περιοχής και αφ ετέρου της ελάχιστης και ασφαλούς οδικά  απόστασης από Θεσσαλονίκη και  Γιάννενα λόγω της Εγνατίας. Εδώ μπορεί κανείς να προσθέσει και μια πλειάδα επιχειρημάτων για την πολυετή λειτουργία  (35 χρόνια) , την οργάνωση , το μικρό κόστος κλπ.   των ΤΕΙ  μας, που ήδη έχουν αναπτυχθεί επαρκώς και πιστεύω οι διοικήσεις των ιδρυμάτων θα παρουσιάσουν κάποια στιγμή με εμπεριστατωμένες μελέτες και όχι με αόριστες επιστολές .

  Το κράτος των Αθηνών και της Πελοπονήσου θα πρέπει να πάρει το ηχηρό μήνυμα ότι η ηλεκτροπαραγωγός ακριτική μας περιφέρεια δεν θα υπομείνει την μοίρα της.

 Δεν θα μας γυρίσουν πενήντα χρόνια πίσω.

 Πανεπιστήμια που άνοιξαν , δεν κλείνουν ποτέ.

 Η κρίση είναι η ευκαιρία για ενδυνάμωση και στήριξη της Ελληνικής Περιφέρειας και αποσυμφόρησης των Αθηνών και έτσι πρέπει να την δουν οι συγκυβερνώντες .  ΄Όταν π.χ. γίνεται  μία απεργία στις κρατικοδίαιτες αστικές συγκοινωνίες των Αθηνών  για τα κεκτημένα (άλλη μία δυσμενής μεταχείριση της ελληνικής περιφέρειας ) διαρρηγνύουν  οι πάντες  τα ιμάτια τους με εικοσιτετράωρη προβολή από τα Μ.Μ.Ε. .  ΄Όταν η Δυτική Μακεδονία απειλείται με την πλήρη καταστροφή της  , δεν ασχολείται κανείς ! !

  Εδώ και η  ευθύνη των τοπικών αρχόντων κάθε επιπέδου εξουσίας !

 ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ  να κάνουν τον πρωταθλητισμό μας στην ανεργία σε συνδυασμό με την επαπειλούμενη συρρίκνωση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ , διαμηνύοντας ότι διαβουλευόμαστε μόνον στην βάση «η περιφέρειά μας να αποτελέσει ισχυρό εκπαιδευτικό πόλο σε πανελλήνιο επίπεδο»  .

 Είμαστε οι μόνοι στην Ελλάδα που δεν έχουμε άλλη εναλλακτική λύση ανάπτυξης ! !

 Ολες οι αναμενόμενες και  σχεδιαζόμενες επενδύσεις και βέβαια η ανάπτυξη του τουρισμού προορίζονται για όλες τις υπόλοιπες περιφέρειες πλην  Δυτικής  Μακεδονίας , εκ των πραγμάτων.

 Για μας  λοιπόν παιδεία και πολιτισμός μπορούν να αποτελέσουν τον βασικό πυλώνα ανάπτυξης.

 ΄Άλλες ευρωπαϊκές χώρες το έπραξαν πριν πενήντα (50) χρόνια ενισχύοντας εκπαιδευτικά τον βορρά τους, στην Ελλάδα του 2013 δεν μπορεί να πηγαίνουμε και σε επίπεδο εκπαιδευτικού σχεδιασμού πίσω.  Εξ άλλου η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη  είναι και θα είναι οι έδρες όλων των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων και ιδρυμάτων . Οι ακριτικές περιφέρειες δικαιούνται απολύτως να αποτελέσουν έδρες των δημοσίων ανώτατων και τεχνολογικών ιδρυμάτων.

 Σε κάθε περίπτωση όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν ενιαία  διεκδίκηση και όποιος  αποπειράται να  παραγοντίσει με ενδοπεριφερειακούς τοπικισμούς ,  πρέπει να αντιληφθεί ότι αποδυναμώνει την επίτευξη μιας καλής για την περιφέρεια λύσης.

 Εάν καταφέρουμε να αποτελέσουμε έδρα οι συγχωνεύσεις ή αντικαταστάσεις Τμημάτων με ακαδημαϊκά και συνδεδεμένα με τα πλεονεκτήματα του τόπου μας κριτήρια , ώστε τελικά να είναι ανταγωνιστικά, είναι θεωρώ υπόθεση των ίδιων των ιδρυμάτων και της ακαδημαϊκής κοινότητας που πρέπει και αυτή να αλλάξει νοοτροπία , δίνοντας η ίδια πρώτη το καλό παράδειγμα.

 Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να λησμονούμε το συνταγματικά κατοχυρωμένο αυτοδιοίκητο της ανώτατης εκπαίδευσης.